Koffie is nog het enige straffe dat ik tot mij kan nemen, als ik zin heb in iets lekkers. (En zwarte chocola, ssht. Chocolate is a dangerous drug!)
En -zucht- dan nog cafeïnevrij. De ziekte brengt in haar kielzog helaas ook allerlei voedingsintoleranties met zich mee. Zo ook voor cafeïne. En alcohol, en te veel zuivel, en gluten en…bweuhh.
Als ik die negeer, dan is het kermis in de hel. En nee dat is geen optie, de hel moet leefbaar blijven.
Ik kan wel eens zin hebben in een goed glas wijn, een cognac, een porto of een cocktail. Je kent dat wel, dat gevoel van: mmmm….ik heb goesting in iets strafs. En als je dan je eerste slok neemt : mmwhha…ja, dat smaakt!
En dat, dat kan dus spijtig genoeg niet meer. Een goeie straffe decaf dan maar!
Door al die jaren op vele plekken in de stad slechte cafeïnevrije koffie geserveerd te krijgen, kwam ik op het idee om een lijst te maken van de bars waar je wel waar voor je geld krijgt. Voor wie om welke reden dan ook, geen cafeïne tot zich kan nemen. Echt heel veel vond ik er nog niet, maar ik hoop dat de lijst zal aangroeien.
Na al die jaren heb ik mijn vaste plekken, maar breid ik mijn onderzoeksterrein dus uit!
Meestal ga ik ergens binnen, waarvan ik denk, het lijkt me hier gezellig zitten. Dat is belangrijk als je voor de rest veel tijd alleen spendeert.
In veel hippe koffiebars, serveren ze geen cafeïnevrije koffie, merkte ik op.
Omdat het niet hip is vraag ik me af? (of voorlopig toch nog niet?)
Of ze vinden het te veel werk, twee aparte koffiemolens, of gewoon de bonen goed luchtdicht bewaren, om de versheid te vrijwaren? Of hebben ze er geen zin in? Jammer, want het is altijd prettig ergens te zitten, waar de sfeer stimulerend en/of jong is, vind ik toch.
Sommigen branden hun eigen koffie, en vinden het procédé om cafeïnevrije bonen te maken, te duur of te omslachtig. En willen in hun koffiebar geen decaf van een ander merk verkopen.
Sommigen branden wel cafeïnevrije bonen, maar verkopen hem dan weer niet in hun eigen bars, zoals bijvoorbeeld Caffénation. Maar wel aan andere koffiebars. Mja…
Het is natuurlijk van de cafeïne dat je meestal dat shot krijgt waar je zo naar kan verlangen.
Met decaf heb je dat zo goed als niet. Er blijft heel weinig cafeïne over. Maar wél de smaak van goeie koffie en de bittere afdronk als die goed is klaar gemaakt.
Het cafeïnevrij maken van koffie, mag in wezen niks aan de smaak ervan veranderen.
Het protocol met water en soms toegestane chemische stoffen, haalt alleen de cafeïne er uit, en niks anders. Er blijft nog wel een heel laag percentage cafeïne over, maar dat is verwaarloosbaar. Tenzij je echt allergisch bent. Dan zou ik ook deze koffie laten staan. Het is de manier van branden die de koffiesmaak mee bepaalt.
Dus genieten van een lekkere cappuccino kan nog steeds, op voorwaarde dat de barista hem met even veel zorg bereidt.
Door te spreken met sommige eigenaars van koffiebars, kwam ik dat allemaal te weten. Ook dat de maling van de koffie belangrijk is, de afstelling van de temperatuur van het water in de machine, en de machine zelf, de duur van de stoomtijd en zo meer.
Mensen die graag kwaliteit serveren, hebben daar aandacht voor. En sommige eigenaars/baristas vinden het maar normaal dat ze ook goeie decaf aanbieden. Met veel begrip voor degenen die nu eenmaal geen cafeïne kunnen hebben, om welke reden dan ook. Anderen helemaal niet, en dan krijg je een tas gestoomde melk geserveerd met een soort afwaswater, dat een zeer verre herinnering aan koffie moet voorstellen, er in. Of hoe moet ik het benoemen?
En dan tel je meer dan drie euro neer? Nee, dat kan niet zijn.
Decaf Lovers hebben ook recht op een goeie espresso, cappucino, ristretto, americano.
In de volgende postings weet je alvast waarheen in Antwerpen.
Go! is hele goeie deca.
Ca va is een deca die er zeker door kan.
Een No Go! is het afwaswater, en nee dat drinken we niet.
Yours truly
Decaf Lover
Ciao
(foto Pixabay publiek domein)