“We humanize what is going on in the world and in ourselves only by speaking of it, and in the course of speaking of it we learn to be human.” Hannah Arendt.
Deze blog wil spreken over wat er zoal gebeurt in en met het leven van iemand met een chronische ziekte. En mensen er omheen. Dingen die misschien over het hoofd gezien worden, of niet onder de aandacht worden gebracht. Om mensen met een chronische ziekte een humaner gezicht te geven, zodat ze niet zomaar worden weg gezet als ‘ziek, dus telt niet meer mee.’ Integendeel. Wat dragen ze bij vanuit hun standpunt? Want vaak gaat het in de wereld over wie geneest en beter wordt, of sterft helaas. Wie ongeneeslijk ziek achterblijft verdwijnt vaak snel uit het beeld, wordt onzichtbaar gemaakt. Waarom?Een blog ook over andere dingen die in die wereld gaande zijn. Zoals : waar vind je lekkere koffie? Of wat inspireert? Of kunst, cultuur en andere tools uit de survivalkit.
“We maken menselijk wat er in de wereld gebeurt en in onszelf, alleen door er over te spreken, en door er over spreken leren we menselijk te zijn.” Hannah Arendt (vertaald)
Een slow blog voor iedereen. Zeker ook voor wie gezond is.
Welkom!
*Zelf ben ik in 2002 geveld door een chronische infectieziekte, die gemist werd en niet behandeld, en zo verder woekerde, tot ze onbehandelbaar bleek. Ze tast ongeveer het hele lichaam aan : spieren en gewrichten, neurologische, cognitieve, motorische en orgaan functies, immuniteit, gepaard met allerlei symptomen, inspanningsintolerantie, uitputting en veel pijn. Dat maakt me ervaringsdeskundige full house. Met het hart in de pen. Voor wat het waard is.